Κυριακή, Μαρτίου 05, 2017

Τι θα κάνουμε με την παχυσαρκία;



Στο   θέμα της υπογλυκαιμίας θα επανέλθω, γιατί υπάρχουν πολλά θέματα που δεν έχουν θιγεί. Δεν μου αρέσει  όμως η ιδέα το blog να είναι σαν texbook με κεφάλαια, το βρίσκω σχολαστικό και λίγο βαρετό.

Χθές παρακολούθησα επιστημονική  ημερίδα για την παχυσαρκία.

Τετριμμένο αλλά αληθινό: Η παχυσαρκία αποτελεί μάστιγα στις προηγμένες χώρες, παρά τα όσα γράφονται  

Είναι εντυπωσιακό να δεί κανείς , μετά από τόσα χρόνια , τόση έρευνα , ότι ακόμα δεν υπάρχει μια , αν όχι αποτελεσματική , τουλάχιστον αποδεκτή θεραπεία χωρις σημαντικές παρενέργειες.

Σύντομα θα κυκλοφορήσουν και στην Ελλάδα δύο νέα σκευάσματα που υπόσχονται μείωση του βάρους κατά τουλάχιστον 10% του υπάρχοντος σωματικού βάρους.

Να σημειωθεί ότι η θεραπεία , με σημαντικό μηνιαίο κόστος για τη μία και αρκετές ανεπιθύμητες   ενέργειες για την άλλη, είναι εφόρου ζωής για να διατηρηθεί το αποτέλεσμα.

Πρόκειται βέβαια για άτομα με κακοήθη παχυσαρκία που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο  ακριβώς λόγω των πολλών κιλών που έχουν.

Πάντως ως προς  την συνηθισμένη μορφή παχυσαρκίας , τονίσθηκε κάτι γνωστό ότι ο οργανισμός μας έχει την τάση να μας επαναφέρει στα προηγούμενα της δίαιτας, επίπεδα.

Γι αυτό και το θέμα δεν είναι να χάσει κάποιος βάρος αλλά να μπορέσει να το διατηρήσει.
Η εμπειρία μου λέει ότι είναι δύσκολο με την πάροδο των ετών να παραμείνουμε στα ίδια κιλά, αλλά σε αυτό πρέπει να στοχεύουμε γιατι το να χάσεις γίνεται ακόμα δυσκολότερο.

Είναι δε ενδιαφέρον  να δεί κανείς πόσο έχουμε παραιτηθεί οι περισσότεροι γιατροί από την προσπάθεια να βοηθήσουμε τους ασθενείς μας να χάσουν βάρος.

Αν ερχόταν στο ιατρείο κάποιος με 25 πίεση ή 380 ζάχαρο θα μας κινητοποιούσε να κάνουμε κάτι. Όταν βλέπουμε ότι έχει20 κιλά πάνω από το κανονικό, τις περισσότερες φορές του λέμε « κάντε διαίτα και περπατήστε λίγο περισσότερο.»

Είναι πολλοί αυτοί που δεν θεωρούν την παχυσαρκία σαν πρόβλημα υγείας, αλλά σαν αισθητικό θέμα που από την στιγμή που δεν τους ενοχλεί, δεν πειράζει και τόσο.

Ένα ποσοστό απώλεια βάρους 10% συνοδεύεται με σημαντική μείωση της αρτηριακής πίεσης, των τιμών ζαχάρου των μονάδων ινσουλίνης και βελτίωση του γλυκαιμικού προφίλ.

Είναι αυτονόητο ότι η σωστή διατροφή ως προς την ποσότητα και το είδος της τροφής , πρέπει να ακολουθείται από όλη την οικογένεια.


Με εξοργίζει όταν έρχεται στο ιατρείο το ζευγάρι, η σύζυγος ή η κόρη/γιός 30 κιλά πάνω από το κανονικό, ο άνδρας και αυτός παχύσαρκος με διαβήτη και τους ακούς να λένε: « πέστε του γιατρέ μου να σταματήσει να τρώει»!!!

8 σχόλια:

Unknown είπε...

Προσωπικά να αναφέρω πως με την βοήθεια διαιτολόγου και χάνοντας 12 κιλά είδα τις τιμές του ζαχάρου να αλλάζουν θεαματικά, τις τιμές της χοληστερίνης να έρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα και έτσι να μην χρειάζεται πλέον θεραπεία, την οποία αν ξεκινούσα θα ήταν μάλλον και αυτή εφ' όρου ζωής και το πιο εντυπωσιακό για μένα είναι η μείωση των μονάδων ινσουλίνης κατά 40 αθροιστικά ανά ημέρα! Απλά έμαθα να τρώω πιο υγειινά και σωστά και άλλαξα διατροφικές συνήθειες. Συνηδητοποιώ πως το σφάλμα μου ήταν πως έτρωγα περισσότερο, έκανα παραπάνω μονάδες και δεν ανησυχούσα αφού οι τιμές ζαχάρου ήταν καλές και η γλυκοζυλιωμένη μέσα στα φυσιολογικά όρια. Σαφώς και ο έλεγχος βάρους είναι πρωτίστως θέμα υγείας και έπειτα αισθητικής

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

Ο διαβήτης, όπως και η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είναι πρωτίστως θέμα αποδοχής ! Έπειτα κατανόησης των παρενεργειών σε περίπτωση αδιαφορίας και τέλος θα χρειαστεί ένα πλάνο ενεργειών για αυτό.
Ο χαρακτήρας καθενός από μας παίζει μεγάλο ρόλο στο αν θα τα καταφέρει μόνος του ή θα χρειαστεί τη βοήθεια ειδικού ψυχοθεραπευτή.
Ακούω συχνά να γκρινιάζουν για το ζάχαρο λέγοντας : << Μα γιατί σε μένα…; >> Γιατί όχι σε σένα ρε μεγάλε ? Probability είναι. Αν δεν είχαμε διαβήτη, αλλά κάτι άλλο, ίσως να ήμασταν γραμμένοι σε άλλο blog… so simple. Δεν αλλάζει η συμπεριφορά , πάλι θα γκρινιάζαμε.

Πολλοί τρώνε από συνήθεια επειδή τυχαίνει να είναι κοντά στο ψυγείο συνέχεια…
Άλλοι δεν δέχονται τα χτυπήματα της ζωής και αρνούνται την ίδια τη ζωή.
Τα τέλεια γραφικά στο playstation 4 και ο καναπές έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης πάντως σε αυτό το φαινόμενο.

Σαν λύση πρέπει στην ιεραρχία των << θέλω >> μας, να βάλουμε κάτι που θα απαιτεί την άσκηση-άθληση.

Εγώ π.χ. ξεκίνησα να τρέχω συστηματικά σε μαραθώνιους των 3 -5 Km (max) με κίνητρο να συγκρίνω ταυτόχρονα πολλά μήλα…

Ringo106R

Unknown είπε...

Θα συμφωνήσω με τον Jim πως η έλλειψη άσκησης και ο καθιστικός τρόπος ζωής είναι οι κυριότερες αιτίες της παχυσαρκίας στις μέρες μας. Ένας διαβητικός ακόμα και αν δεν έχει πρόβλημα με τα κιλά του σίγουρα θα ωφεληθεί από την άκσηση, όπως όλοι. Βέβαια, αυτό θέλει κόπο και είναι κόντρα στη σύγχρονη εποχή που τα θέλει όλα γρήγορα και χωρίς κόπο. Οπότε πιο απλό φαίνεται ο καναπές με τα σουβλάκια και τις πίτσες παρά η άσκηση. Η αποδοχή και το να λάβεις άμεσα δραστικά μέτρα είναι εξ ίσου σημαντικά. Όταν άρχισα να παχαίνω δεν έδινα σημασία παρά τις επισημάνσεις της κυρίας Μπενρουμπή και για τα κιλά και για τις πολλές μονάδες ινσουλίνης.Η αναβλητικότητα σίγουρα βλάπτει

Unknown είπε...

Γνωρίσω πολλους που ήταν ελάχιστα φιλόζωοι και απέκτησαν σκύλο με σκοπό να "ξεκολλήσουν" από τον καναπέ. Εγώ ανήκω σε εκείνους που είχαν σκύλο από μικρή ηλικία και τώρα, εδώ και έναν χρόνο, απέκτησα δικό μου.

Εδώ και 9 μήνες, εκτός από το γυμναστήριο οπου πηγαίνω τακτικά 3-4 φορές την εβδομάδα, κάνω μια ώρα χαλαρό περπάτημα με τον σκύλο μου. Διάβασα κάπου ότι η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας θεωρεί ικανοποιητική άσκηση και μόνο το χαλαρό περπάτημα 45 λεπτών.

Εμπρός λοιπόν!
Αν αγαπάτε τα σκυλιά είναι κι αυτή μια λύση!

Marianna είπε...

Ναι έτσι είναι . Δεν χρειάζεται να κάνει κανείς εξαντλητική γυμναστική ή κάποιο σπορ για να θεωρηθεί οτι έχει αποτέλεσμα.
Για άτομα μεγαλύτερης ηλικίας αρκούν και 20 λεπτά την ημέρα περπάτημα .
Είναι όμως λυπηρό να δεί κανείς οτι ακόμα και αυτό το λίγο, δεν γίνεται από πολύ κόσμο που το χρειάζεται.

Πριν από αρκετά χρόνια είχα κάνει μια εκδρομή με νέους από το απογευματινό ιατρείο, είχαμε πάει πεζοπορεία στην περιοχή της Βυτίνας. Παρά το ότι με δική μου προτροπή την προηγούμενη μέρα καθως και την ίδια μέρα της πεζοπορείας έκαναν τις μισές μονάδες ινσουλίνης, οι περισσότεροι έκαναν υπογλυκαιμίες

Unknown είπε...

Θα ήταν ενδιαφέρουσα ίσως ξανά μια τέτοια εκδρομή...

Unknown είπε...

Συμβουλή : Μην τολμήσετε να πάτε ξανά με διαβητικούς χωρίς τη Lacta χορηγό και κινητοποίηση του ΕΚΑΒ με ελικόπτερα... Διαβητικοί λέμε τώρα !!!