+ Κατερίνα Κουλουρίδου
Καλό μήνα σε όλους! Επανέρχομαι μετά από αρκετό καιρό. Οι λόγοι της απουσίας: πολλές επιστημονικές εκδηλώσεις αυτή την περίοδο, συνεπώς η προετοιμασία δεν αφήνει χρόνο για blogging.
Υπάρχει παράλληλα και η αίσθηση ότι δεν φύτρωσε, από αυτή την διαδικασία, γόνιμος διάλογος με αυτούς που τους αφορά άμεσα το θέμα διαβήτης.
Επαναλαμβανόμενοι μονόλογοι, κυρίως από ανθρώπους που «διδάσκουν» με πολύ καλή πρόθεση, αλλά έξω από τον χορό.
Διερωτώμαι αν, η μη κατάθεση οιασδήποτε προσωπικής εμπειρίας, σε αντιδιαστολή με την κατήχηση, δεν λειτουργεί ανασταλτικά γι αυτούς που ζουν με το πρόβλημα διαβήτης.
Μπορώ να φανταστώ κάποιον νέο να λέει, διαβάζοντας τα κείμενά μου και ορισμένα σχόλια: «καλά εντάξει, αυτά ακούμε τόσα χρόνια, πέστε τα για άλλη μια φορά μόνοι σας».
Τείνω να συμφωνήσω ότι θα έχει δίκιο.
Επανέρχομαι όμως, γιατί όπως έγραψα και στο πρώτο μου ποστ, θέλω να επικοινωνήσω με αυτό τον κόσμο και έξω από το χώρο του Νοσοκομείου και, κυρίως, (πράγμα που το βλέπω πολύ δύσκολο), να δημιουργήσω μια εστία όπου άτομα με χρόνιο νόσημα θα ανταλλάσσουν απόψεις και εμπειρίες.
Στο μήνα που πέρασε συνέβη κάτι τραγικό για το χώρο του διαβήτη στην Ελλάδα.
Έφυγε από την ζωή η Κατερίνα Κουλουρίδου, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ατόμων με Διαβήτη.
Την Κατερίνα την ήξερα καλά, με είχε χρήσει σύμβουλο επί ιατρικών θεμάτων της Ομοσπονδίας, έτσι ώστε να παρίσταμαι και να βοηθάω όταν χρειαζόταν να διεκδικήσει κάτι για τα συμφέροντα των ατόμων με διαβήτη.
Με διαβήτη τύπου 1 η ίδια, έδωσε με επιμονή και συνέπεια σημαντικούς αγώνες έτσι ώστε να ενημερωθεί η κοινωνία μας σχετικά με το τι σημαίνει διαβήτης, να αποκτήσουν τα άτομα με διαβήτη καλύτερες παροχές σε υλικά που συμβάλουν καθοριστικά στην ρύθμιση του ζαχάρου.
Ήταν η μόνη που ασκούσε έλεγχο στο που διατίθενται τα όποια κονδύλια για την αντιμετώπιση του διαβήτη. Ευνόητο είναι ότι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δεχθεί πόλεμο, πράγμα που δεν την πτοούσε καθόλου, αντιθέτως την ωθούσε στο να παλεύει για την συμμετοχή της στα όργανα λήψεως αποφάσεων τα σχετικά με τα άτομα με ειδικές ανάγκες και ειδικότερα με διαβήτη.
Δημιούργησε το περιοδικό Γλυκειά Ζωή, ένα πολύ ζωντανό και μαχητικό έντυπο, που διανέμεται δωρεάν σε χιλιάδες άτομα με διαβήτη. Τα τελευταία χρόνια το περιοδικό πήρε άλλη διάσταση, τόσο στη θεματολογία όσο και στην εμφάνιση, μετά από την ανάληψη της ευθύνης για την σύνταξη του, από τον Νίκο Φιλίππου.
Είχα συμμετάσχει μαζί της σε εκστρατείες ενημέρωσης και επιμόρφωσης, σε θέματα σχετικά με το διαβήτη, από το Διδυμότειχο μέχρι την Κρήτη.
Κάθε φορά με εντυπωσίαζε ο ενθουσιασμός της και η μαχητικότητα της προκειμένου να εξασφαλίσει τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους, μέσω της υποστήριξης των φαρμακευτικών εταιριών.
Η Κατερίνα σε ηλικία 52 ετών πριν 10 μέρες «προσεκομίσθη νεκρή» στο ΚΑΤ – και αυτό που με τρελαίνει είναι ότι δεν ξέρουμε ακριβώς την αιτία θανάτου.
Το ιατροδικαστικό πιστοποιητικό έγραφε « πνευμονικό οίδημα» αλλά ξέρουμε ότι αυτό αποτελεί (εκτός αν κάνει κανείς χρήση ναρκωτικών ουσιών) διάγνωση αμηχανίας, όταν δεν υπάρχουν άλλα ευρήματα.
Τα πιο φοβερό όμως είναι ότι υπάρχει έντονα η υποψία, βλέποντας τις τιμές στον μετρητή ζαχάρου που είχε, ότι μπορεί να κατέληξε λόγω διαβητικής οξέωσης, με άλλα λόγια, από πολύ υψηλό ζάχαρο ή από κάποια επιπλοκή που προήλθε από το γεγονός ότι ήταν για δύο 24ωρα με ιδιαίτερα υψηλές τιμές ζαχάρου.
Η Πρόεδρος των ατόμων με διαβήτη!
Τι να σημαίνει αυτό; Ότι δεν φτάνει μόνο να έχει κανείς γνώσεις (η Κατερίνα ήξερε από διαβήτη) χρειάζεται και κάτι ακόμα ώστε να κινητοποιηθείς για να τις εφαρμόσεις ή να ζητήσεις βοήθεια.
Οι άνθρωποι του στενού περιβάλλοντος μπορεί να υπερεκτιμήσουν τις ικανότητες κάποιου και να μην δράσουν ανάλογα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση υπήρχαν αρκετοί γύρω της που δεν αξιολόγησαν το ότι κοιμότανε μέχρι τις 11 το πρωί, πράγμα ασυνήθιστο γι αυτήν.
Οι άνθρωποι που έχουν σημαντική θέση σε κάποιο χώρο, τις περισσότερες φορές, δεν αναθέτουν το πρόβλημά τους σε κανένα – και κανείς δεν τολμά να επέμβει. Αποτέλεσμα να μην έχουν ούτε τη στοιχειώδη ιατρική φροντίδα, που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι, (κάτι παρόμοιο φαίνεται ότι συνέβη και με τον Αρχιεπίσκοπο).
Η απώλεια για τον χώρο των ατόμων με διαβήτη είναι, κατά τη γνώμη μου, πολύ μεγάλη. Δεν πρόκειται απλώς για κάποια πρόεδρο που έφυγε και στην θέση της θα εκλεγεί κάποιος άλλος για να συνεχίσει το έργο. (Αυτό ελπίζω και πιστεύω ότι θα γίνει). Πρόκειται για ένα άτομο που δημιούργησε και έστησε θεσμούς – από το μηδέν.
Η Κατερίνα Κουλουρίδου ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος, ο οποίος ήξερε να διεκδικεί αποτελεσματικά αυτό που η ίδια αποκαλούσε αυτονόητο, αλλά που στο τόπο μας κάθε άλλο παρά αυτονόητο είναι.
7 σχόλια:
Η Κατερίνα Κουλουρίδου ήταν ένας άνθρωπος που βρίσκονταν πάντα δίπλα σε αυτούς που είχαν ανάγκη. Ξόδεψε την ζωή της για να βελτιώσει την ζωή του κάθε ανθρώπου που υποφέρει από διαβήτη ξεχωριστά.
Μέσα από τα βιώματα της αντιλήφθηκε την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο. Την συνολική κατάσταση. Με τους γιατρούς, τους ασθενείς, τις φαρμακευτικές εταιρίες, το ασφαλιστικό σύστημα και το κράτος.
Σαν άνθρωπος με διαβήτη και η ίδια πάλεψε στην αρχή μέσα στα νοσοκομεία, δίπλα στους αρρώστους και μετά δημιούργησε 26 συλλόγους σε όλη την Ελλάδα και μια Ομοσπονδία να τους ενώνει.
Έγινε το σημείο επαφής (και τριβής) μεταξύ του κράτους, των γιατρών και των φαρμακευτικών εταιριών και το έπραξε ανιδιοτελώς, μόνο για το συμφέρον των ανθρώπων με διαβήτη.
Η αντλία που φοράω (όπως και πολλά από τα φάρμακα μας, ακόμη και η εισπνεόμενη που είναι της μόδας) χορηγούνται δωρεάν από το ασφαλιστικό σύστημα χάρη στους αγώνες της.
Ήταν τόσο βαθιά μέσα στον αγώνα να γίνει κάτι καλύτερο πάνω στο Τίποτα που ξέχασε να προσέχει την Κατερίνα. Μας χάρισε όλο της το χαμόγελο και τελικά ξαπόστασε χωρίς δική της ενέργεια στο κρεβάτι της. Χρήσιμη και πολύτιμη μέχρι την στερνή ώρα. Ευεργετώντας χωρίς να της προσφέρει κανείς τελικά τίποτα.
Αυτό το τίποτα που προσπάθησε τόσο να αλλάξει.
Εγώ πιστεύω στους αγγέλους. Και η Κατερίνα ήταν ο άγγελος μου, που ήρθε και μου έσωσε το πόδι όταν το άδικο σύστημα των νοσοκομείων θα μου το ακρωτηρίαζε.
Η Κατερίνα μας υπήρξε άγγελος για πολλούς ανθρώπους και τώρα πια την ονειρεύομαι εκεί ψηλά παρέα με τους ομοίους της.
Καλό ταξίδι ακριβή, γλυκιά μου Κατερίνα.
δεν γνωριζα την ΚΚ αλλα λυπηθηκα πολυ με την αναγγελια αυτης της ειδησης.
ειναι αποριας αξιο πως ενας ανθρωπος που εχει αγωνιστει τοσο πολυ για να βελτιωσει τις συνθηκες των ατομων με Δ , κατω απο αντιξοες συνθηκες, δυσκολες εποχες να βρισκεται τελικα νικημενη, ισως απο αυτο...
θελω να πιστευω οτι η εκτιμηση της Μ για το blog εχει γινει υπο το βαρος της συναισθηματικης φορτισης της απωλειας της ΚΚ.
Έπεσα τυχαία στο ιστολόγιό σας. Έμεινα καθότι διαβητικός εδώ και 7 χρόνια.
Διάβασα το post και παρακαλώ πολύ να μου εξηγήσετε τι ακριβώς σημαίνει να ξυπνά κανείς στις 11, όπως σημειώνετε.
@symeon
Αυτό που θέλω να πώ είναι ότι, οταν ενας ανθρωπος, ιδιαίτερα δραστήριος, ξυπνάει κάθε μέρα στις 7- 7.30 για να προλάβει τις δουλειές του, και κάποια μέρα κοιμάται μεχρι τις 11, θα πρέπει το περιβάλλον του να αναρωτηθεί μήπως του συμβαίνει κάτι.
Αν πρόκειται βέβαια για κάποιον νέο που τελείωσε το σχολείο και ξυπνάει κάθε μέρα γύρω στις 2 το μεσημέρι, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Καλωσήρθατε Μαριάννα απο τις βρόχες και τις μονοψήφιες θερμοκρασίες στον καύσωνα των 40 βαθμών.
Μην απελπίζεστε τόσο γρήγορα για την χρησιμότητα του blogging για το θέμα του διαβήτη.
Όχι μόνο έχει αρχίσει γόνιμος διάλογος μεταξύ διαβητικών αλλά και αυτοί που νομίζετε ότι είναι "έξω απο τον χορό" έχουν αρχίσει το δερβίσικο στριφογύρισμα εδώ και αρκετά χρόνια ή έχουν συγγενείς ή φίλους με διαβήτη.
Δυστυχὠς ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων έχει ή θα έχει διαβήτη τύπου 2 σε λίγα χρόνια.
Στην Ελλάδα ήδη ο διαβήτης θερίζει και μειώνει τον χρόνο και ποιότητα ζωής για πολλούς ηλικιωμένους.
Αν θέλετε θα μπορούσατε να συνεχίσετε τα θέματά σας για τις σχέσεις ιατρού και διαβητικού αλλά σαν διαβητικοί θα θέλαμε να μάθουμε για τα καινούργια φάρμακα που παρουσιαάσθηκαν στα Ιατρικά συνέδρια και πόσο αποτελεσματικά είναι.
Επίσης θα ήθελα να συζητήσετε απο την προσωπική σας εμπειρία και γνώση για την πρόληψη του διαβήτη και τι θα πρέπει να κάνει κάποιος που έχει οριακές τιμές ή έχει συντελεστές προδιάθεσης στον διαβήτη.
Δυστυχώς η Ιατρική και η Φαρμακευτική ασχολούνται μόνο με τους διαβητικούς και μάλιστα σε προχωρημένη μορφή αλλά πολύ λίγες προσπάθειες γίνονται για την πρόληψη της ασθένειας.
Άνθρωποι σαν την Κατερίνα Κουλουρίδου είναι η απάντηση στον ωχαδερφισμό και απελπισία του "ένας άνθρωπος είμαι τι μπορώ να κάνω εγώ;".
Αγαπητή Μαριάννα,
Ανυπομονώ, όπως και πολλοί άλλοι αναγνώστες σου με διαβήτη, την επόμενη δημοσίευση σου. Να ξέρεις ότι οι αναγνώστες σου είναι πολλοί περισσότεροι από αυτούς που σχολιάζουν και όλοι βρίσκουμε τις δημοσιεύσεις σου να έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Η αλήθεια είναι ότι τα σχόλια δεν είναι όσα θα έπρεπε κανονικά αφού κάθε φορά, σε κάθε θέμα σου, τα σχόλια παίρνουν διαφορετικό δρόμο από την αρχική σου δημοσίευση, από άσχετους ανθρώπους που συνήθως μας "καταλαβαίνουν" και μας "συνπονούν" αλλά ελάχιστη σχέση έχουν με το πως είναι να ζεις με διαβήτη.
Όμως είμαστε εδώ και σε διαβάζουμε και καταλαβαίνουμε τις αγωνίες σου. Θα σε παρακαλούσα πολύ να μην σταματήσεις αυτήν την τόσο σημαντική προσπάθεια. Ένας κούκος μπορεί να μην φέρνει την άνοιξη αλλά ωστόσο είναι σημαντικό να υπάρχει σαν είδος.
Αν θα έπρεπε να παρομοιάσω την προσπάθεια σου θα ταίριαζε να σε παρομοιάσω με αετό, που πετάει ψηλά και μόνος, μακριά από τα υπόλοιπα πουλιά. Έχει όμως την καλύτερη οπτική γωνιά από όλα τα υπόλοιπα πετούμενα και όταν αποφασίσει να εφορμήσει μπορεί να πράξει σημαντικά πράγματα.
Σε ευχαριστώ (ευχαριστούμε) πολύ.
@filosofos
Σε ευχαριστώ πολύ για την τόσο σοφή και ουσιαστική παρέμβαση σου.
Το λάθος είναι, ότι μερικές φορές ΄διατυπώνεται, μέσα μας, το ερώτημα "τι νόημα έχει να πω το ένα ή το άλλο θέμα".
Πιστεύω ότι μπορεί και να μην έχει πραγματικά κανένα νόημα,αν όμως αισθανεσαι ότι" θα ήθελα να βγάλω προς τα έξω κάποιες σκέψεις μου ή τα ερωτηματικά που μου ξεφυτρώνουν", κάντο άσχετα από το αν θα έχει ή όχι αποτέλεσμα.
Αλλωστε και η πορεία μου στο χώρο της δουλειάς μου, είναι αρκετά μοναχική.
Δεν σκέφθηκα ποτέ να αλλάξω ύφος ή τρόπο ενασχόλησης με τα πράγματα.
Το ποστ που ακολουθεί κινείται σε αυτή την διάσταση.
Δημοσίευση σχολίου